Israël begon zijn carrière bij amateurclub DWV in zijn geboortestad Amsterdam. Zijn debuut in het betaald voetbal maakte ‘IJzeren Rinus’, die gedurende zijn carrière bekend stond als fysiek sterke en doortastende verdediger, bij DWS, waarmee hij in 1964 landskampioen werd. In 1966 maakte hij een transfer naar Feyenoord.

Tussen 1966 en 1974 speelde Israël in totaal 264 officiële wedstrijden voor de club. Het sportieve hoogtepunt in die periode was zonder twijfel Feyenoords gloriejaar 1970. Met Israël als captain veroverde Feyenoord in een zinderende eindstrijd tegen Celtic FC als eerste Nederlandse club de Europacup I. In de finale tegen de Schotse topclub was het Israël die hoogstpersoonlijk de gelijkmakende 1-1 tegen de touwen knikte, waarna Kindvall in de verlenging de 2-1 wist te scoren in San Siro. Man van de prachtige assist op die winnende treffer: Rinus Israël.

Als aanvoerder van het winnende elftal was het Israël die de ‘cup met de grote oren’ als eerste Nederlander ooit omhoog mocht houden. Later dat jaar, toen Feyenoord ook de Wereldbeker wist te veroveren in het tweeluik tegen het Argentijnse Estudiantes, was het opnieuw captain Israël die de beker in ontvangst nam. Hij werd in 1970 uitgeroepen tot Nederlands Voetballer van het Jaar.

Israël was niet alleen sterkhouder bij Feyenoord, maar speelde ook 47 wedstrijden voor het Nederlands elftal. Hij maakte deel uit van de selectie van Oranje tijdens het WK van 1974, toen Nederland tot de finale reikte. De wedstrijd tegen Brazilië in de tweede ronde van het toernooi, in de praktijk de halve finale voor de eindstrijd tegen West-Duitsland, zou voor Israël zijn laatste interland zijn.

Na het WK zwaaide Israël op 32-jarige leeftijd af als speler van Feyenoord. Naast de Europacup I en de Wereldbeker won hij in Rotterdamse dienst ook de UEFA Cup, driemaal de landstitel en eenmaal de KNVB Beker. Het maakt hem een van de meest gelauwerde Feyenoorders in de geschiedenis van de club.

Na zijn tijd in De Kuip was Israël nog een jaar actief voor stadgenoot Excelsior en werd in dat seizoen, 1974-1975, nogmaals uitgeroepen tot Nederlands Voetballer van het Jaar. Israël sloot zijn actieve carrière als profvoetballer af bij PEC Zwolle.

Na zijn loopbaan op het veld was Israël nog jarenlang actief als trainer bij een veelvoud aan clubs, waaronder van 1986 tot 1988 bij Feyenoord. Ook was hij als assistent-bondscoach van het Nederlands elftal actief tijdens het WK van 1994. Maar zijn mooiste tijd beleefde hij als voetballer in dienst van Feyenoord.

‘In Rotterdam, als speler. Dat is de mooiste tijd geweest. Ik heb het geluk gehad dat we een heel goed elftal hadden. We hebben alles bereikt dat je kunt bereiken. We hebben het echt naar ons zin gehad. Als je ziet welke prijzen we gewonnen hebben, kun je invullen wat een grote ploeg dit geweest moet zijn in die tijd. Feyenoord was de beste van de wereld,’ zei de bescheiden verdediger van weleer in een interview met Feyenoord Magazine ter ere van zijn 75ste verjaardag.

Feyenoord wenst de familie en naasten van Israël ontzettend veel sterkte toe met het verlies.